เรื่องย่อ : Cinema Paradiso ซีเนม่า พาราดิโซ (1988)
Cinema Paradiso เป็นภาพยนตร์ที่บอกเล่าเรื่องราวของเด็กน้อยคนหนึ่งที่มีความฝันที่อยากจะเป็นนักฉายหนัง -Salvator’Toto’ Divita- หรือเรียกสั้นๆว่า โตโต้ โตโต้นั้นหลงใหลในการดูภาพยนตร์ในห้องฉายแคบๆที่เป็นที่ทำงานของ อัลเฟรโด คนฉายหนัง ณ โรงภาพยนตร์ Cinema Paradiso ณ ขณะนั้น ด้วยความที่ตนเองมีใจรักในการฉายหนัง โตโต้ได้คะยั้นคะยอ ขอร้องให้อัลเฟรโด้สอนเขาถึงวิธีการทำงานของอัลเฟรโด้เอง หนังในช่วงแรกนั้นเป็นการบอกเล่าเรื่องราวความสัมพันธ์ ที่มาของความรักที่ทั้งสองมีให้กันเยี่ยงพ่อลูก แต่เดิมทีอัลเฟรโด้ได้ปฏิเสธโตโต้อย่างไม่ไยดีด้วยน้ำเสียงรำคาญปนเป็นห่วง เพราะตัวเขาเองเห็นว่าอาชีพฉายหนังนั้น มันอาจไม่เหมาะกับเด็กน้อยช่างฝันอย่างโตโต้ ที่จะนำพาชีวิตในอนาคตที่สดใสของเขาไปจมปลักอยู่ในห้องสี่เหลี่ยมแคบๆคอยสลับแผ่นฟิล์มที่ฉายซ้ำๆเดิมๆทุกวัน ก็เป็นได้
ยิ่งไปกว่านั้นมันเป็นงานที่เขาคิดว่าได้สำรองไว้ให้กับผู้ไร้การศึกษาเท่านั้นไม่มีที่ว่างสำหรับเด็กหัวดีมีการศึกษาอย่างโตโต้ แต่ยิ่งผลักไสเท่าไหร่ โตโต้ก็ไม่สนใจและยังยืนกรานที่จะเป็นนักฉายหนังให้ได้ อาจเป็นเพราะความดื้อรั้นและความฝันที่บริสุทธิ์นี้เองที่ทำให้กำแพงที่กั้นอยู่ระหว่างทั้งสองเริ่มทลายลงทีละน้อย ความสัมพันธ์ของโตโต้และอัลเฟรโด้ไต่เต้าขึ้นมาจากคนที่ไม่รู้จักกัน กลายมาเป็นศิษย์และอาจารย์ จนสุดท้ายความรักที่มีให้กันของทั้งสองถ้าจะเปรียบเป็นความรักระหว่างพ่อที่มีต่อลูกแล้วก็คงจะเป็นเรื่องที่ปฏิเสธไม่ได้ ทั้งสองคอยเติมเต็มช่องว่างที่ต่างคนต่างขาดหายไปในชีวิตซึ่งกันและกัน การที่คนหนึ่งขาดพ่อส่วนอีกคนหนึ่งไม่มีลูกนั้นได้เป็นแรงยึดเหนี่ยวมหาศาลซึ่งกันและกัน ประหนึ่งเป็นพันธะทางเคมีของอะตอมสองหน่วยที่ดึงดูดกันและกัน เพื่อคอยเติมเต็มประจุที่ขาดหายไปและสร้างสภาวะเสถียรซึ่งกันและกันขึ้นมาในท้ายสุด
